نوروزی که گذشت بیروت، میزبان ایرانیای زیادی بود که گاهی با اونا روبرو میشدم و سر صحبت باز میشد؛
جالبه که بعد از توصیف زیباییهای اینجا، پیشغذاهای متنوع لبنانی توجهشون رو جلب کرده بود و به صورت یکی از خاطرات سفر، تو ذهنشون مونده بود (هرچند تا حالا فقط یک ایرانی خیلی عزیز رو دیدم که غذای لبنانی رو نپسندیده که ظاهرا باید به ذائقهی او شک کرد نه غذاهای اینجا!).
شاید همین علاقه و استقبال ایرانیا باعث شده که چند تا رستوران در تهران با تبلیغ این پیشغذاها رونق بگیرن که معروفترین اونا "مطعم هرمز"، "عروس لبنان" و "مدیترانه" است.
بماند که زمانی که تهران بودم فهمیدم اونا نمیتونن غذای لبنانی رو با طعم و مزهی اصلیش درست کنند؛ دوستی میگفت: "هر فرهنگی رو باید در زادگاهِ خودش تجربه و درک کرد" شاید این حرف، شامل طعم غذاها هم بشه....
این عکس رو از "مطعم شواطینا" در بندر صور (جنوب لبنان) گرفتم که ظهر روزهای یکشنبه همهی 30 مدل پیشغذای لبنانی رو با چند مدل غذای عربی سرو میکنه.
جالبه که بعد از توصیف زیباییهای اینجا، پیشغذاهای متنوع لبنانی توجهشون رو جلب کرده بود و به صورت یکی از خاطرات سفر، تو ذهنشون مونده بود (هرچند تا حالا فقط یک ایرانی خیلی عزیز رو دیدم که غذای لبنانی رو نپسندیده که ظاهرا باید به ذائقهی او شک کرد نه غذاهای اینجا!).
شاید همین علاقه و استقبال ایرانیا باعث شده که چند تا رستوران در تهران با تبلیغ این پیشغذاها رونق بگیرن که معروفترین اونا "مطعم هرمز"، "عروس لبنان" و "مدیترانه" است.
بماند که زمانی که تهران بودم فهمیدم اونا نمیتونن غذای لبنانی رو با طعم و مزهی اصلیش درست کنند؛ دوستی میگفت: "هر فرهنگی رو باید در زادگاهِ خودش تجربه و درک کرد" شاید این حرف، شامل طعم غذاها هم بشه....
این عکس رو از "مطعم شواطینا" در بندر صور (جنوب لبنان) گرفتم که ظهر روزهای یکشنبه همهی 30 مدل پیشغذای لبنانی رو با چند مدل غذای عربی سرو میکنه.
|